پس از اندکی استراحت استاد گفت :«بچه‌ها» یکی دیگر از بهانه‌های بی‌نمازان این است که

«خداوند مهربان و آمرزنده است و او از حق خود می گذرد و نماز نیز حق الله است؛

پس ترک نماز مشکلی ندارد»

پاسخ: اولاً تردیدی نیست که خداوند، مهربان و بخشنده است ولی چه کسی از سوی او تضمینی

دارد که آمرزیده شود؟

ثانیاً اگر قرار است همه را ببخشد و حق خویش را نادیده بگیرد چرا چنین حقی را برای خود

قایل شده و از انسان ادای آن‌ها را خواسته است؟

 آیا این مطلب غیر حکیمانه نیست؟

آیا شخص حکیم چنین رفتاری می‌کند؟

ثالثاً چرا جهنم را آفرید؟ اگر همه آمرزیده‌ شوند وجود جهنم نیز لغو است و غیر حکیمانه.

رابعاً اگر خودش فرموده: «بی‌نماز در جهنم است» آن وقت دیگر چه بهانه‌ای دارید؟

خود خداوند متعال در قرآن کریم فرموده است: در روز قیامت از عده‌ای سوال می‌شود:

ماسلککم فی سقر؟ قالوا نک من المصلین...     (مدثر/42)

«چه چزی شما را به سقر (یکی از هولناک ترین جاهای جهنم) کشاند؟ پاسخ می‌دهند :

زیرا ما از نمازگزاران نبودیم و ...»

بیاییم سر خود کلاه نگذاریم.  

این جمله ی مشهور از اوست :

"به نماز نگویید کار دارم، به کار بگویید وقت نماز است."

حتما اونایی که باید بشناسند گوینده این جمله ی کلیدی رو از راوی بهتر اورا می شناسند و می فهمند.

..... در خاطراتش میگه:

"بین بچه‌های محل به عنوان بچه مذهبی مسلمان شهرت پیدا کرده بودم و معمولا در نمازهای جماعت شرکت می‌کردم. در ایام سوگواری،‌ رهبری دسته‌ها بر عهده‌ام بود و نوحه‌خوان دسته بودم".

..... همین آدم که حالا کاره ای شده بود و به مقامی رسیده بود نماز بهانه ش برای خوروخواب و در رفتن از پاسخگویی به مردم نبود! او در سایه ی همین نماز بود که برای خدمت به مردم شب و روز ، وقت و بی وقت سر از پا نمی شناخت و به معنای واقعی عاشق  اسلام و مردم و کشورش بود.

..... او اگر این واژه ی کلیدی رو سرمشق زندگی فردی و اجتماعی اش قرار داده بود مولایش علی علیه السلام را خوب فهمیده بود.و منطق گفتار و رفتارش در اهتمام به نماز اول وقت این گفتار مولا بود.

امامش به استاندار خویش در متن حکم استانداری وی چنین می نویسد:

"امام علی (ع ) :و اعلم ان کل شی ء من عملک تبع لصلاتک

بدان که تمام اعمالت تابع نمازت خواهند بود."  نهج البلاغه ، نامه 27

.... بسیار دیده شده بود که هرگاه برای کاری بیرون می رفت هنگام اذان که می شد درنماز جماعت نزدیک ترین مسجد شرکت می کرد.یادت گرامی

پ . ن:

- باشد تا مدیران عزیز سجاده خودشون رو در اتاق کارشون پهن نکنند و به بهانه ی اشتغال نماز فرادی بخونند.
- باشد تا مدیران  برنامه همایش ها و نمایش های خویش را به هنگام نمازموکول نکنند.
- باشد تا مدیران محترم به زیبایی نمازخانه سازمانشان بیشتر از زیبایی اتاق کار خویش بیندیشند.
- باشد تا مدیران نظام اسلام در صف اول نماز جماعت حضور یابند و در نمازخانه به حل مشکلات نیروهای تحت امر و ارباب رجوع به پردازند.
- باشد تا مدیران در سایه نماز با حسن خلق و عدالت ورزی عملا به ترویج ارزشهای اسلامی بکوشند.