بسم الله الرحمن الرحیم
در خبری خواندم ،" همزمان با سالگرد حمله عوامل منسوب به القاعده به سوپرمارکتی در شهر پاریس، شورای مسلمانان فرانسه در ابتکاری موسوم به «یک فنجان چای برادرانه» درهای مساجد این کشور را به روی مردم گشود و از آنها برای شرکت در برنامه هایی به منظور گفت‌وگو درباره اسلام و آشنایی با این دین دعوت کرد.(1)"
متولیان طرح گفتند :"هدف ما آن است که فضایی دوستانه و صمیمی ایجاد کنیم تا مردم با مسلمانان از نزدیک ملاقات کنند و به گفتگو بپردازند و از این رهگذر ارزش های واقعی اسلام برجسته تر بشود."
خواندن خبر بهانه ای شد تا بیماری "خود فراموشی" ام را فراموش کنم و به عنوان یک شهروند مسلمان ناله ای صامت و ساکت از سر درد سردهم.
پر واضح است که یکی از با ارزش ترین و کم هزینه ترین ظرفیت ها برای حفظ و ارتقای سلامت اجتماعی مردم خانه ای است که منسوب به خداوند است و بیت الله به شمار می آید. و از پرشمارترین اماکن در کارکرد های موثر دینی است.و بهره مندی هدفمند و راهبردی از این موهبت کم نظیر الهی به مسلمانان در گرو نوع نگاه و نگرش حد اکثری از کارکردهای آن است.
اما امروزه در کشور ما نوع تعامل مسئولین و متدینین ما با مساجد چگونه است؟!
علیرغم متولیان متکثر که گاه شمار آن به 16 دستگاه و موسسه و نهاد هم می رسد، وجود موسسه های خاص پژوهشی و نظر سنجی و نیاز سنجی در باره امور نرم افزاری مسجد، برگزاری بیش از پنج اجلاس نماز در باره مسجد، آموزش های عمومی و مهارتی امامان جماعت، ایجاد کارگروه مسجد در شورای عالی انقلاب فرهنگی و...نه تنها جذب حد اکثری در شمار زیادی از مساجد وجود ندارد که برای برخورداری از امکانات اولیه حضور در مسجد دغدغه و نگرانی هایی برای مردم وجود دارد.
دغدغه هایی که همه حرف آن را زده ایم و نوشته ایم و به سادگی از کنار آن گذشته ایم.!
برای جذب حداکثری مردم به ویژه نسلی که به دلیل بی توجهی و یا خوش بینانه کم توجهی معبد و معبودرا در"تلگرام و واتس آپ" جستجو می کنند،باید مثلث "خانواده"،"مدرسه"،"روحانی"، به موازات هم پاسخگو و متهم باشند.
اگر ذهن و دل بچه های ما از کودکی با "پو" و "کلاش" وصدها زهر مار دیگر گره زده می شود و پدرو مادر متدین نتوانسته اند ساز و کار مناسب همراه سازی کودک خود را در همراهی ها و مشارکت های دینی فراهم کند !
اگر مادر مسلمان مفهوم "مراقبت فرزند" را تنها در حفظ و نگهداری او در مقابل سرما و گرما و سوء تغذیه و ویروس آنفولانزا می داند !
اگر هزینه تربیت اخلاقی و مذهبی فرزندان ما درمقایسه با هزینه تربیت بدنی و بهداشتی واجتماعی قابل ذکر هم نیست و در حد صفر می ماند !
اگر به دلیل مشاجرات و منازعات متولی های درون مسجد فعالیت های فرهنگی قادر به شوق انگیزی جوان ما به حضور در نماز جماعت و نماز اول وقت نمی شود!
اگر ساعات باز بودن مساجد در شبانه روز به دو ساعت هم نمی رسد و رهگذران و مسافران باید نمازشان را در چمن پارک ها و کنار پیاده روها بخوانند!
اگر مسئولین و کارمندانی که با دسیپلین در نماز جماعت ظهر و عصر حضور می یابند و در نماز جماعت مغرب و عشا و صبح مسجد محله پیدایشان نمی شود!
اگر به اسم تقویت نماز جماعات ادارات به راحتی از تقویت خانه خداوند چشم پوشی می کنیم !
اگر کفه آموزش مفاهیم و معادلات در سیستم آموزشی ما بر کفه پرورشی آن می چربد و با ارائه طرح های کم هزینه در پیوند مسجد و مدرسه از اجرای آن ناتوانیم!
اگر بسته نرم افزاری قوی پیام رهبری فرزانه به اجلاس نماز در سال 89 (اجلاس سراسری نماز در بیرجند(2))عملیاتی نشد. و بسیاری از امامان جماعت از محتوای آن بی خبرند!
و اگر های بسیار دیگر
کجا باید رفت؟! به کی باید گفت! یقه چه کسی را باید گرفت؟!
مثلث "خمر"مست کننده جذب حد اکثری است.هیچکدام از اضلاع بدون دیگری بی اثر است.
آری برای تربیت نسل پسین باید نسل پیشین را تربیت کرد.
پ.ن:
(2)http:namaz.ir قسمت پیام معنویت
