یکی از بچههای کلاس گفت: استاد یکی از دوستان من میگفت وقتی اکثریت موجود در یک مجلس اهل نماز نباشند و یا لااقل در آن زمان نماز نخوانند : دیگر اقلیت نماز خوان جایی برای ابراز وجود ندارند و رای اکثریت میچربد.
استاد: درسته یکی از بهانههای جماعت بی نماز همین است. آنها معتقدند مانند یک انتخابات که رای با اکثریت است در این مورد نیز باید پیرو اکثریت بود. اما پاسخ آنها نیز روشن است
قرآن کریم میفرماید:
(در پیمودن مسیر حق و راه خدا) اکثریت معیار حقانیت نیست و چه بسا گاه پیروی از اکثریت موجب گمراهی نیز بشود.
و ان اکثر من فی الرض یضلوک عن سبیل الله ... (انعام / 116)
(و اگر از اکثریت اهل زمین پیروی کنی تو را از راه خدا دور ساخته و به گمراهی میکشانند...)
ضمن آن که خود شاهدیم که گاه اکثر انسانها در مسیر زندگی گرفتار انحرافات اخلاقی و رفتاری و حتی اعتقادی میشوند؛ زیاد دیدهایم در یک نیمه شب خلوت، بسیاری از رانندگان به راحتی از چراغ قرمز عبور میکنند و قانون را زیر پا میگذارند. آیا این نشانگر حقانیت عمل آنها است؟ ضمناً حتی اگر پیرو اکثریت باشی؛ اکثریت مردم معتقدند در مقابل کار نیک دیگران باید از آنها شاکر و سپاس گزار باشیم؛
پس چرا در خصوص الطاف تعالی این گونه نباشیم؟