آیا تاکنون فکر کردیم که زنجیره های  به هم پیوسته فراوانی  برای سلامت ؛امنیت؛ حفظ و بقای ما شبانه روز در تلاش هستند .

خانه ای که در آن زندگی می کنیم ؛محیطی که که در آن کارمی کنیم؛شهر و کشوری که در آن به سر می بریم و روزگار می گذرانیم؛ غذایی که می خوریم؛هوایی که استنشاق می کنیم و در ریه ها فرو می بریم،لباسی که بر تن می کنیم؛ باورها و فرهنگی که روابط سه گانه ما با خود و خدا و دیگران را تنظیم می کند همه و همه پر است از دیوارهای پنهان و آشکاری که به آن "مرز"می گوییم.

آیا فکر کرده ایم که مرزبانان هرکدام از این مرزها چنانچه در وظایف خویش سستی کنند ؛خواب به چشم شان آید؛به هر دلیلی از دور و بر خویش غفلت کنند چه اتفاقی خواهد افتاد؟!

کمتر اتفاق می افتد که ما؛ فراتر از افق قوانینی که وضع شده است و مسئولیتی که قانون برای هر کدام از نهاد ها و سازمان های موجود برای انجام حفظ و حراست در حیطه وظایف آنان تعیین کرده است، از زاویه دیگری بدان نگریسته باشیم.

در آموزه های اسلامی که بر منطق اندیشه و خرد استوار است تک تک افراد و کارگزاران جامعه به حفظ و حراست و مراقبت از مرزهای اعتقادی و فرهنگی و اجتماعی و سیاسی و اقتصادی و طبیعی سفارش شده اند .مرزداران و مرزبانان مرزهای گوناگون جامعه باید از شایستگی ها و ارزشمندی  ویژه ای برخوردار بوده و مسئولیت خطیری را بر عهده دارند.

در این نوشتار نگاهی گذرا می کنیم به نوع نگاه ظریف،معنادار و علمی امام سجاد علی بن الحسین علیه السلام به موضوع مرزداران و مرزبانان خطوط و ثغور جغرافیایی کشورهای مسلمان.

ایشان در کتاب گرانقدر صحیفه سجادیه دعای 27 (که متاسفانه در بین مسلمانان و حتی نخبگان مسلمان بسیار غریب است) نکته های ژرف وکاربردی را بیان فرموده اند.

ایشان از خداوند می خواهد:

-        به عزت خویش مرزهای مسلمانان را محکم و استوار سازد (تنها عزیز خداوند است و عزیزی که بر عزیز واقعی تکیه کند عزیز است -کلمه مرزها را مطلق می گوید و شامل همه مرزها می شود)

-        با نیروی الهی خویش به مرزبانان قدرت و توانایی بخشد(همه نیروهای بشری هرچه و هرکه باشد محدود و رو به کاستی و زوال و نابودی است. ان القوه لله جمیعا)

-        و با غنی و توانگری خویش آنان را سرشار از توانگری و غنا گرداند

-        بر تعدادشان بیفزاید

-        سلاح و مهمات و سخت افزارهای نبرد را برای آنان تیز و بُرّان گرداند

-        واطراف و پیرامون دژها و سنگرهای شان را محکم و نفوذ ناپذیر گرداند

-        روابط سالم و هدفمند گروهی میان آنان برقرار سازد

-        امورات زندگی آنان را سامان بخشد و روبراه کند تا دغدغه و نگرانی نداشته باشند

-        نیازمندی های مادی و آذوقه مورد نیازشان را بی وقفه به آنان برساند

-        و خودِ خداوند به تنهایی سختی های گوناگونی که در جبهه و پشت جبهه دارند کارسازی کند و به آسانی تبدیل کند(توجه ویژه الهی به مرزبانان)

-        با امدادهای آشکار و پنهان خویش نیرومدشان سازد

-        با صبر و شکیبایی آنان را مدد رساند و بر دشمن پیره گرداند

-        عنایتی کند آنان دقت نظر در تاکتیک ها و راهبردها داشته باشند تا درست چاره جویی کنند و تصمیم گیرند

-        آنان را دانا به آنچه نمی دانند فرماید(شناخت مهمترین گام برای حرکت های موثر و هدفمند است)

-        آنچه را نمی دانند به آنان بیاموزد(به یکی از نیازهای اساسی رزمندگان اشاره می فرماید که برای مرزبانی درست لازم است)

-        بصیرت و بینش لازم در کاری که بر عهده گرفته اند و مسئولیت بزرگی که دارند را به آنان عنایت فرماید.(اشاره به عنایت نعمت های بی بدیل خداوند به رزمندگان جببه حق ؛نعمت الهام و برخورداری از دانشی بی تعلیم معلم و باز شدن چشم دل برای دیدن آنچه همه نمی بینند که رسیدن به اسین نعمت ها برای همگان آسان نیست)

آیا تا کنون برای حافظان امنیت مرزهای هویتی خویش به درگاه الهی دست به دعا برداشته ایم،دست به قلم برده ایم؛خروشیده و فریاد برآورده ایم؟!

بیاییم به پیروی از پیشوای خویش و با مطالعه دعای 27 صحیفه سجادیه آنان را دعا کنیم و اینگونه محبت قلبی و عملی خویش را به جان برکفان مرزهای کشور ابراز کنیم.

چنانچه توفیق الهی رفیق شد به فرازهای دیگری خواهم پرداخت

چو گفتمش که دلم را نگاهدار چه گفت

زدست بنده چه خیزد خدا نگهدارد

سید20-4-98